Alhier kunt u zowel het Jaarverslag als de Jaarrekening over het jaar 2023 inzien.
Klik op het woord JaarVerslag 2023 om deze in te zien.
Klik op het woord JaarRekening 2023 om deze in te zien.
Klik op het woord Resultaat 2023 om deze in te zien.
Heeft u vragen hieromtrent? Neem dan contact met ons op. Zie tabblad "Contact".
Publicatie Jaarverslag en -rekening 2022
(dd: 05-04-2023)
Alhier kunt u zowel het Jaarverslag als de Jaarrekening over het jaar 2022 inzien.
Klik op het woord JaarVerslag 2022 om deze in te zien.
Klik op het woord JaarRekening 2022 om deze in te zien.
Heeft u vragen hieromtrent? Neem dan contact met ons op. Zie tabblad "Contact".
Publicatie
(dd:22-09-2022)
Het Weerter verzetsmonument op 22-09-2022 onthuld.
De kop van de krant "de Limburger" was: "Een monument voor de bescheiden Weertenaren die hun leven waagden in de 2e Wereldoorlog."
Precies 78 jaar na de bevrijding van Weert werd vorige week eenverzetsmonument onthuld. Geen uitbundig bouwsel,
maar een bescheiden hommage aan mensen die zelf liever niet op de voorgrond traden.
WEERT - Een bakstenen muurtje met een fiks gat erin op de hoek van de Molenpoort en de
Wilhelminasingel. De argeloze voorbijganger zal het niet eens zo snel opvallen. Het nieuwe verzetsmonument in
Weert (ontworpen door Cees Metz) is dan ook niet uitbundig of groots opgezet. En dat is precies hoe de
initiatiefnemers het voor ogen hadden. Geen poespas voor mensen die zelf altijd bescheiden zijn geweest over
hun daden, vinden Lex Spee en Bas Pluijmen „Ze zouden het zelf niet gewild hebben”, denkt Spee. „Maar ze
zouden wel trots zijn geweest dat hun naam erbij staat.”
Klik op deze link om naar de website te gaan:
verzetsmonumentweert.nl
We zijn heel zorgvuldig te werk gegaan, maar het kan altijd zijn dat er nieuwe informatie opduikt. Mede-initiatiefnemer Bas Pluijmen
Samen met Pluijmen verrichtte hij de laatste jaren veel onderzoek naar wie de verzetsmensen in en rondom Weert
waren en wat ze gedaan hebben. Er was wel al wat bekend over het verzet en de daden die verricht zijn, maar
geëerd werden die mensen niet. „Dat is echt iets Nederlands”, zeggen de twee mannen. „In andere landen weten
ze wel hoe ze moeten herdenken.”
Doodstraf
Spee kan niet genoeg benadrukken hoe belangrijk het is om 78 jaar na dato alsnog een monument te realiseren
voor de verzetsmensen. „Het gaat over personen die niet wegkeken. Die bewust een groot risico liepen. Op wat
zij deden stond de doodstraf, hè. Het is een vorm van beschaving om hen te herdenken. We eren de mensen die
het voor de stad hebben opgenomen. ”Pluijmen voegt daar nog aan toe:„Het is nooit te laat om ze te herdenken.”
Het is daarom dat 34 namen van belangrijke verzetsmensen sinds vorige week donderdag te zien zijn op het
nieuwe monument. Natuurlijk zaten er meer Weertenaren in het verzet en de lijst met mensen die verzetsdaden
hebben verricht, is nog veel langer. Maar de mannen moesten met de speciaal opgerichte werkgroep vanuit de
stichting Comité Bevrijdingen en Herdenkingen keuzes maken. Ze gingen voor de leiders, de mensen die
sleutelrollen innamen.
Gewone Weertenaar
Zoals priester-leraar Charles Brummans die in zijn eentje een vluchtroute opzette tot aan de Pyreneeën.
Of Twan Bergmans die krijgsgevangen, Joden en Engelse piloten op de fiets naar Bree bracht. „Het zijn niet
de mensen die je ziet in Soldaat van Oranje, maar de gewone Weertenaar”, aldus Spee.
Het gaat over personen die niet wegkeken. Die bewust een groot risico liepen. Op wat zij deden stond
de doodstraf, hè. Mede-initiatiefnemer Lex Spee
Voor Pluijmen zat er ook nog een persoonlijk tintje aan. Zijn opa was een bekende verzetsman.
„Uit nieuwsgierigheid naar hem ben ik begonnen.” Zijn bevindingen wil hij echter nog even voor zich houden.
De andere Weerter verzetsmensen worden ook geëerd, digitaal op de website van het monument. „Dat kan altijd
nog aangevuld worden”, legt Pluijmen uit.Maar ook het fysieke monument heeft plek voor meer namen. „We zijn
heel zorgvuldig te werk gegaan, maar het kan altijd zijn dat er nieuwe informatie opduikt. Nieuwe namen
kunnen dan nog op een baksteen geplaatst worden.”
Op de website staat een klein verhaaltje per persoon. Door het uitgebreide zoekwerk hebben de twee echter
enorm veel informatie naar boven gehaald. Wat ze daarmee nog gaan doen? „Wie weet komt er ooit een boek.
Maar daar gaan we eerst eens rustig naar kijken.”
bron:Dagblad De Limburger, door Rob Dieleman, Donderdag 29 september 2022. "Een monument voor de bescheiden Weertenaren die hun leven waagden in de Tweede Wereldoorlog"
--/--
Steun voor plan komst verzetsmonument in centrum Weert
Weert moet nog voor de komende Bevrijdingsdag (5 mei) een monument krijgen om iedereen te eren die zich
in de Tweede Wereldoorlog heeft verzet tegen de bezetter.
Het aan de gemeente gelieerde Comité Bevrijding en Herdenkingen Weert wil dat het verzetsmonument komt op de
hoek van de Molenpoort en de Wilhelminasingel.
Het comité ijvert al sinds 2019 voor de komst van een verzetsmonument, maar al sinds de jaren negentig
zijn er verschillende initiatieven geweest om tot een tastbaar eerbetoon te komen.
Het college van Weert stelt de raad voor 15.500 euro beschikbaar te stellen voor aanleg van de nieuwe gedenkplek.
Het ontwerp voor het monument is van Cees Metz. Het krijgt de vorm van een lage muur, waartegen een boom groeit.
Op het monument worden de namen vernoemd van mensen uit Weert en directe omgeving, die actief waren voor de
Landelijke Onderduikorganisatie, verzetsgroep Luctor et Emergo (later Fiat Libertas genoemd), de
Heidemaatschappij en de Ordedienst.
Via een QR-code wordt op het monument verwezen naar een website, waarop meer achtergrondinformatie is te vinden.
bron:Dagblad De Limburger d.d. 19-11-2021 door Erwin Schmidt
--/--
In memoriam Pierre Stijnen
Het eeuwige leven van Pierre Stijnen (1941-2020)
Pierre ging op 10 november nog even bloemen leggen.
Hij bezocht het kapelletje van de H. Drie Gezusters in Swartbroek, ter nagedachtenis
aan de Britse soldaat T.S. Owles. Normaliter zouden de Wapenbroeders op 11 november
hun jaarlijkse dodenherdenking hebben gehouden maar door Corona moest het dit jaar anders.
Omdat Pierre deel uit maakte van het Comité Bevrijding en Herdenkingen gemeente Weert,
meldde hij ’s avonds dat alles naar tevredenheid was verlopen.
Geheel onverwacht overleed Pierre Stijnen op 23 november. ‘De zon scheen, de vogels
floten, de bloemen bloeiden en toen werd het stil..’
Na zijn militaire dienstplicht in Nieuw-Guinea ging Pierre aan het werk bij de Kempensche
Zinkmaatschappij, nu Nyrstar geheten, in de volksmond ook wel ‘de zinkfabriek’ genoemd.
Hij maakte promotie en vertelde trots over zijn activiteiten.
Pierre Stijnen was sinds 1990 lid en vrijwel meteen secretaris van de Bond van Wapenbroeders,
afdeling Weert. Een taak die hij met zorg en aandacht vervulde. Dit bleef niet onopgemerkt:Pierre was drager van het Herinneringskruis Nieuw-Guinea en de Koninklijke onderscheiding
Lid in de Orde van Oranje-Nassau. Omdat hij het belangrijk vond dat de Wapenbroeders
in Weert bij de centrale Dodenherdenking waren betrokken nam hij, met Peter van den Berg,
van meet af aan in 2006 zitting in het Comité Bevrijding en Herdenkingen van de gemeente
Weert. Oplossingsgericht, bescheiden, loyaal, verstandig, invoelend en constructief nam
hij aan de activiteiten deel. Bereid tot nieuwe initiatieven en met iedereen samen te werken.
Onverzettelijk als het moest en aimabel met een humoristische inslag.
‘Als je er iets van vindt moet je het ook gewoon doen’, zei hij dan. En omdat hij het belangrijk
vond dat de gebeurtenissen uit de Tweede Wereldoorlog blijvend zouden worden herdacht hielp hij,
samen met Wesly Haex, mee om de Stichting 4 en 5 mei Weert op te richten. Het leeftijdsverschil,
meer dan vijftig jaar, vormde geen enkel probleem.
Pierre Stijnen was ook een vogelvriend. Met name siervogels hadden zijn interesse. Hij is heel
lang voorzitter geweest van gewest Limburg van de Nederlandse Bond van Vogelliefhebbers.
Toen het nodig was werd hij landelijk voorzitter en uiteindelijk erelid van de vereniging.
Als keurmeester voor kleurkanaries en Europese cultuurvogels was hij internationaal actief.
‘Tot aan Malta toe’, vertelde zijn collega-Wapenbroeder Peter van den Berg.
Pierre is figuurlijk ‘in het harnas‘ gestorven. Op de avond van zijn overlijden had hij met zijn
Wapenbroeders nog mailcontact over een bondsaangelegenheid. Een tiental dagen vooraf had hij
nog duidelijk zijn mening gegeven over de fakkel die gebruikt wordt tijdens Herdenkingsactiviteiten.
Ook was hij helder over het op te richten Verzetsmonument in Weert:‘Goed nieuws en dat er eindelijk
schot komt in de zaak wat betreft de gemeente Weert.’
De Wapenbroeders hebben, in aanwezigheid van zijn familie, met de Banierwacht met beperkte Bondseer en
de Last Post door een hoornblazer op het kerkhof afscheid van Pierre kunnen nemen.
Vrijwel altijd sloot hij zijn berichten af met de zin:‘Hopende je hiermede voldoende te hebben
geïnformeerd sluit ik met de meest vriendelijke groeten.’
En zo was je Pierre, een vriendelijke vriend.